کد مطلب:107145 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:150

حکمت 456











[صفحه 781]

(بنی امیه میدان فرصتی دارند تا در آن بتازند، و چون در امر خلافت میان آنها اختلاف افتد، كفتارها، آنان را بفریبند و بر ایشان چیره شوند). سیدرضی گوید: مرود، در اینجا بر وزن مفعل از مصدر ارواد، به معنی مهلت دادن و فرصت دادن است. و این سخن از رساترین و زیباترین سخنان است گویا امام (ع) فرصتی را كه بنی امیه داشته اند به میدان تاخت و تازی تشبیه كرده است كه چون به پایان آن برسند رشته نظام آنها از هم گسسته شود. لفظ مرود برای مدت حكمرانی بنی امیه استعاره آورده است، و وجه شبهه همان است كه سید فرموده است، و سخن كاملا راست است، زیرا كه دولت بنی امیه پیوسته برقرار بود تا وقتی كه اختلاف میان آنها افتاد، و این در زمان حكومت ولید بن یزید بود كه یزید بن ولید بر او خروج كرد، و باز ابراهیم بن ولید به برادرش حمله برد، و در همین زمان بود كه داعیان بنی العباس در خراسان قیام كردند، و از طرفی مروان بن محمد از جزیره به قصد خلافت آمد، و ابراهیم بن ولید را از كار بركنار كرد و گروهی از بنی امیه را كشت و در نتیجه حكومت آنها متزلزل شد، تا اینكه به دست ابومسلم خراسانی از بین رفت. در صورتی كه وی در آغاز كار از ناتوان ترین و مست

مندان ترین خلق خدا بود، و این خود دلیل درستی سخن امام (ع) است كه فرمود: (كفتارها آنان را بفریبند و بر ایشان چیره شوند). كلمه: (ضباع: كفتارها) گاهی برای مردمان فرومایه و ناتوان استعاره آورده می شود. و این خود از كرامات امام (ع) است.


صفحه 781.